تاثیر تنظیمکنندههای رشد گیاهی بر القای بافت جنین زا در چهار گونة کاج (Pinus L.)

در این پژوهش، با استفاده از ترکیب‌های مختلف تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی میزان القای بافت جنین‌زا در چهار گونه متفاوت کاج مورد مطالعه قرار گرفت. القای بافت جنین‌زا از ریزنمونه جنین زایشی بالغ روی محیط کشت DCR با استفاده از سطوح مختلف تنظیم‌کننده‌های رشد BA و2,4-D در گونه‌های Pinus brutia ، P. nigra ، P. radiata و P. sylvestris صورت گرفت. برای انجام آزمایش، پس از ضدعفونی بذرها، جنین زایشی از مگاگامتوفیت جدا گردید و درون پتری‌دیش حاوی محیط کشت جامد، قرار گرفت. پتری‌ها در دمای cْ25 و در شرایط تاریکی نگه‌داری شدند. پس از دو هفته اولین نشانه‌های القای بافت از ناحیه هیپوکتیل جنین زایشی مشاهده شد. بافت جنین‌زا در دو مرحله (30 و 40 روز پس از کشت اولیه) اندازه‌گیری شد. اثر ترکیب تنظیم‌کننده رشد و گونه بر میزان القای بافت جنین‌زا معنی‌دار بوده و بهترین نتایج در گونه P. brutia و با استفاده از ترکیب هورمونی 10 میکرومول2,4-D و 5 میکرومول BA حاصل گردید. به‌منظور پرآوری بافت-های جنین‌زا، واکشت بافت‌ها به مدت 6 هفته و هر دو هفته یک‌بار در محیط کشت تازه انجام شد. در نهایت به‌منظور تکامل جنین رویشی از بافت جنین‌زا، قطعات 5×5 میلی‌متری بافت جنین‌زا، به محیط کشت DCR انتقال یافت. پس از گذشت دو ماه اگرچه ساختارهای شبه‌جنینی و غیرطبیعی مشاهده شد ولی عبور از مرحله پیش‌جنین و تبدیل آن به جنین با لپه‌های توسعه یافته، با عدم موفقیت همراه بود.